chter de naam van Tekstbureau Tonijn zit niets. Tenminste, niet meer dan dat die naam ogenschijnlijk lekker allitereert en dat zo’n rare naam beter beklijft. Een ander verband is er niet.

De helaas bedreigde tonijn, snelle vis uit de klasse der straalvinnigen, de orde der baarsachtigen en familie van de makreel, heeft met tekstbureaus niets van doen. Het beste beest kan niet eens lezen en schrijven.

Natuurlijk, ik zou verbanden kunnen verzinnen. Metaforen over de diep gevorkte staart, het zachtrode vlees of de vechtlust. Maar dat is onzin. Tekstbureau Tonijn is geen tonijn. Het is een tekstbureau. Een tekstbureau waarvan u de naam nooit meer vergeet.

En als antwoord op die ándere vraag: de H in Marnix-H. staat voor Hubert. Nee, dat is geen doopnaam: die heb ik gek genoeg ook en dat is Johan. Het is dus een dubbele naam. Waarmee niemand me aanspreekt, gelukkig. Die volledige naam steeds opschrijven voelt overdreven. En met alleen de helft doe ik de belachelijke vondst van mijn ouders te kort. Daarom wordt het op schrift Marnix-H. en stel ik mezelf voor als Marnix. Al blijven veel mensen me mijnheer Tonijn noemen.