12DEC2018

Drinkmuziek

Aan de decemberdis gaat het natuurlijk weer vaak over de combinatie van wijn en spijs. Maar wat luisteren we bij een fijne fles? Bij welke muziek walst welke wijn net wat lekkerder in het glas?

Bij sommige muziek is de keuze van drank niet zo moeilijk. Bij Tom Waits drink je whisky, dat weet een kind. Amália Rodrigues moet met oude port, bij Brel hoort bier en Joni Mitchell laat zich goed smaken met gin-tonic. Bourbon past bij blues, jenever bij smartlappen en rum bij reggae. Maar waar drinken we wijn bij?

Wijn gaat minder fijn samen met elektronische muziek, zoveel is zeker. Akoestische klanken doen het beter. Die hoeven niet per se klassiek te zijn. Hoewel, Chopin verdraagt prima iets wits uit de Loire, zoals Mozart zich lekker laat beluisteren met een Gewürztraminer. Voor Vivaldi is in de Beaujolais veel te vinden. Beethoven is een rode Bourgogne en Bach een stevige Bordeaux. Bij Rachmaninov blijft alleen een Pauillac overeind.

Maar wijn combineert ook lekker met andere muziek. Zo vielen laatst wat oude nummers van Joan Baez mooi samen met een Côtes du Rhône. Haar Diamonds And Rust heeft de levenskracht, de peperige fruittonen en de rokerige tannines van de Syrah. Als wijn en muziek zo kloppen, geeft dat de sensatie van wijn die rijmt met spijs. Een sensatie die nog beter beklijft ook.

Bij Franse wijn klinkt Franse muziek ook altijd goed. Een zongestoofde Gigondas bij alles van Aznavour, een knisperende Sancerre bij de nummers van Zaz en een Muscat de Rivesaltes bij Dalida. Inderdaad: ‘caramels, bonbons et chocolats’. Bij Brel hoort bier, schreef ik hierboven. Misschien omdat Brel een Belg is en bier regelmatig een rol speelt in zijn teksten. Toch smaakt een boerse, bijna zwarte Cahors heel goed bij Orly. Of bij Jojo.

Welke muziek het is ook is; het moet hard, natuurlijk. Zoals je wijn, en het leven zelf ook, moet proeven met onmatige teugen. Wie voorzichtig nipt met een nauwelijks hoorbaar deuntje op de achtergrond, geniet niet. En doe het vooral samen. Want de beste muziek bij wijn is nog altijd het strijkkwartet van geroezemoes, de kopersectie van discussies en de rollende paukenslag van het lachen.



Deel deze blog!

E-mail Facebook Twitter LinkedIn Google Plus